Nie zostało nic tylko pył.
Za dużo bólu, za dużo łez,
świat okrutny bardziej jest,
szczęścia garść,
smutków toń,
słońca blask gdzieś znikł,
nie wróci szybko ...
Słowem gardzący,
życiem jak wiatr błącący po krętych drogach
przez Boga znaczonych,
Gdy dusza błądzi po bladej duszy,
która ciągle smuci się,
wtedy ona pisze się słowa smutku stają się barwną poezją,
duszy lżej do nieba chce,
lecz nie tędy droga Bóg raczył żec.../ Luśka
Czasem są dni, kiedy trzeba wziąść kartkę papieru i długopis i wyżyć się ...Dziękuję, że jesteś Siontal.