Takie cudo od Marioli Zenik! Dziękuję!
Nigdy nie mów, że jest dobrze, bo za chwilę tak nie będzie. Biję się sama ze swoimi myślami, lecz wiem, że to niepotrzebne. Najgorzej jest uświadamiać sobie pewne rzeczy. Przestań głupia. Żyj.
Kolejna książka Spraksa pochłonięta, jakie to cudowne! A teraz tyle czekać na kolejną, toż ja chyba szału dostanę. Ale daje do myślenia i jak zwykle jest mistrzowska. I prawdziwa. Bardzo prawdziwa.
"Chciałbym potrafić namalować, co do Ciebie czuję, bo obawiam się, że słowa to za mało. Wyobrażam sobie, że maluję czerwienią Twoją pasję, błękitem dobroć, zielenią głębię Twojej empatii i intensywną żółcią Twój niesłabnący optymizm. I zastanawiam się, czy jakikolwiek artysta ma w swojej palecie wystarczająco dużo kolorów, by namalować to wszystko, czym dla mnie jesteś."