No i proszę... żyjemy.

dziwny ten miesiąc był... zdecydowanie.

Ale poznałam siebie bardziej... zapanowałam nad sobą... miłe to nawet. I dobre... chyba. :)

Co miałam zrobić - zrobiłam. Co mnie nie zabiło - to kazało mi żyć.

Co teraz? Nowy rok? Podsumowania? Nigdy w życiu!

Plany i postanowienia? Jutro...

Mała rada.

Nie zabieraj mi proszę wszytskiego co mam.

Bo gdy nie mam nic do stracenia

jestem zdolna do wszystkiego...

A tak poza tym... merry coś tam.

A nie... za późno...

To... oby nam się ! :D

Teraz chore serce otwieraj

bez znieczulenia

....

"Bo w mojej głowie zamieć

czarne czarne chmury

zawierucha, deszcz do spółki z gradem

jakieś obce głosy podpowiadają mi bzdury

tak trudno mi trudno mi trudno mi

trudno mi być ..."