It makes no sense to me.

Dwa tygodnie temu nie powiedziałabym , że będzie tak super.
To prawda po egzaminach trochę szalałam. Wiadomo wreszcie wolnosć.
Jednak.
Ja najlepiej wiem jak przemija mi zycie. Do niedawna nie umiałam zwalczyć rutyny.
Myslę , że byłam bardzo snobistyczna. Rozpuszczona.Zepsuta.
Patrzyłam na ludzi i się krzywiłam. Oceniałam.

A MIMO TO ONI MNIE ZAAKCEPTOWALI.

To prawda. Może są bezczelni.
Ale napewno nie są chamscy.
Ja wiem , że pomogą. Że pocieszą.
Wiem , że u nich nie zostane odrzucona.
A kto wie? Może niektóre z tych przyjaźni zostaną na zawsze?


To zabawne.
Niby nic takiego.

Ognisko.
Naokoło my.
Siedzimy , pijemy piwo a przede wszystkim...rozmawiamy.
Śmiejemy się jakbyśmy byli dobrymi znajomymi.
A przecież niektórych poznałam 10 minut wcześniej...



A pamiętacie , jak bylismy dziećmi?
Jedno głupie "Cześć"
I zaczynała się wspaniała przyjaźń.
I kiedy spędziliśmy cały dzień bawiąc się w piaskownicy , nie chcieliśmy się rozstawać.
Przecież już tak bardzo się lubilismy.

Dziękuję.
Przy was mogłam poczuć się znowu jak dziecko...
Siadanie na środku chodnika...
Ogniska...
Tańce...
Rzucanie poduszką...

W GŁĘBI DUSZY NADAL JESTEM DZIECKIEM. NADAL BEDĘ , NIE ZMIENIĘ SIĘ.
I DZIĘKI WAM CGZP...
PATELNIA JEST TAKĄ MOJĄ PIASKOWNICĄ ..