08.06.2012

( Poniższy wpis dodany miał być w ubiegły piątek ) :

Dziś jest mi cieżko. Naprawdę ciężko. Ciężko mi widzieć, słyszeć, ale nie być...

Nie być w Polsce , w chwili jednego z najważniejszych wydarzeń w historii najnowszej naszego kraju.

Wszyscy oglądają. W gronie rodzinnym, w gronie przyjaciół, znajomych.

A ja? W zasadzie jesterm tutaj całkiem sama. Nie przeszkadzało mi to wcześniej, gdyż mam znajomych, dobrego przyjaciela, który tak się składa, że jest również moim pracodawcą. Ale co z tego ?

Co z tego skoro nie mogę przytulić mojego pieska i moich kotków ? Co z tego skoro nie mogę pokłócić się z mamą ?

Nie mogę nawet poklepać po brzuszku dziadka i powiedzieć, że jest moim Misiem...

Jest mi smutno, gdyż wiem, że nie jest to tęsknota chwilowa, spowodowana aktualnymi wydarzeniami. Jest to tęsknota spowodowana tym, że wiem, iż wiem, że lepiej byłoby nie wracać już na stałe do Polski.

Podoba mi się w Anglii. W Polsce praktycznie niemożliwy jest widok zadowolonych sprzedawców, kasjerów, kasjerek. W Polsce rzadko słyszy się coś na styl angielskiego, szczerego : "How are you Darling?". Nie chodzi mi tu nawet o zarobki. Społeczeństwo tutaj jest zupełnie inne. Zupełnie inna mentalność. I nie popełnię tutaj chyba żadnego nietaktu jeśli stwierdzę, że jest po prostu lepsze.

Ludzie tutaj są wyluzowani, milsi. Dlaczego ? Bo bardziej dbają o siebie, o swoje pasje, rozwój i samorealizacje. Dbają o aktywność fizyczną oraz więzi rodzinne.

Co czeka mnie po powrocie do Polski ? Rodzina, stęsknieni znajomi, studia. Właśnie... a co po nich ? Kasa w Biedronce ? Produkcja?

Pomimo tego, iż wszędzie po studiach ciężko, to racjonalnym i logicznym jest pozostać w UK. Tutaj jest więcej możliwości. O wiele więcej...

Tutaj tak ważna dla mnie NIEZALEŻNOŚĆ jest bliższa realizacji. Chcę walczyć o lepszą przyszłość i samospełnienie. Mam cel. Mam chęci. Mam zapał !!!