"Per aspera ad astra "
Dodano: 25 GRUDNIA 2009
"Opowieść wigilijna"
"Opowieść wigilijna"
Zdjęcie zrobione podczas występu 22.12.09r , ogólnie wyszło cudownie,trema nieziemska ale jakoś dałem radę.
I nareszcie upragnione Święta,chociaż juz prawie po Świętach. Jak co roku tyle wyczekiwania na ten jeden najpiękniejszy dzień w roku, który zleci tak szybko , że człowiek nawet nie zdąrzy się nim nacieszyć. Szkoda tylko , że zamiast pogody wiosenno-jesiennej, nie ma urokliwej i czarującej zimy.
Aktualnie siedzę ,jem sobie pysznego sernika , którego popijam zieloną herbatą i zastanawiam sie co by tu jeszcze napisać.Naszło mnie na pewne refleksje w związku z kończącym się rokiem. Rok 2009 był dla mnie chyba najbardziej przełomowym rokiem w moim życiu: nowa szkoła , nowi znajomi , nowe zainteresowania, kilka pożegnań, umocnienie przyjaźni z pewną osobą, wyznanie prawdy i wiele innych rzeczy , o których nie chce mi się pisać a o których wie jedna bardzo mi bliska osoba ,którą z tego miejsca gorąco pozdrawiam i życzę jej tego samego co juz życzyłem wczoraj i we wtorek ;* . To na tyle ,do kiedyś tam
Tęsknota za szczęściem boli..
Komentarze
ladycrazy
Wiesz, nie lubię jakoś tego cytatu xD nie wchodzi mi.
No, odżyła.
'Zepsuło się, Pani'
No, odżyła.
'Zepsuło się, Pani'
29/12/2009 17:10:45
ladycrazy
:O boję się Ciebie na tym zdjęciu xD
Taa, 2009 był przełomowy, ale głównie był rokiem do dupy. Wiesz, to felerne pożegnanie z Sam Wiesz Kim, moje dłuugaśne depresje, psychozy, stres. Jakby to podsumować, to pierwsza połowa roku była całkiem ok, druga - strach wspominać. Chociaż akurat niektóre epizody będę miło przywracała w myślach - spotkanie Mebla, Marcina i kilku świetnych osób z mojej nowej klasy.
Co do naszej przyjaźni - rzeczywiście bardzo się umocniła. Samo wyznanie prawdy było już wyznacznikiem tego, jak bardzo sobie ufamy i jesteśmy bliscy.
Dziękuję za pozdrowienia. Btw - mam nadzieję, że Twoje życzenia dla mnie się spełnią. Głównie mam na myśli wiesz które ;]
;*
Taa, 2009 był przełomowy, ale głównie był rokiem do dupy. Wiesz, to felerne pożegnanie z Sam Wiesz Kim, moje dłuugaśne depresje, psychozy, stres. Jakby to podsumować, to pierwsza połowa roku była całkiem ok, druga - strach wspominać. Chociaż akurat niektóre epizody będę miło przywracała w myślach - spotkanie Mebla, Marcina i kilku świetnych osób z mojej nowej klasy.
Co do naszej przyjaźni - rzeczywiście bardzo się umocniła. Samo wyznanie prawdy było już wyznacznikiem tego, jak bardzo sobie ufamy i jesteśmy bliscy.
Dziękuję za pozdrowienia. Btw - mam nadzieję, że Twoje życzenia dla mnie się spełnią. Głównie mam na myśli wiesz które ;]
;*
25/12/2009 23:23:55
