Moja bajka.

Hen za lasem ze trzy pola, 
mieszka czarownica Ola, 
Pełno ludzi ją otocza, 
to i bajkę tu przytacza. 
Oni biedni myślą sobie, 
że dyktują tej osobie, 
co ma robić i jak żyć, 
że to niby tak ma być. 
A tu kiszka wyszła mała, 
Wszystkich butem częstowała, 
ona nie da sobą rządzić, 
sama wie co jak zarządzić. 
A jak ktoś za dużo myśli, 
lepiej niech zje kilo wiśni 
i głupoty się pozbędzie, 
bezpieczniejszy wtedy będzie. 
To nie miejsce na żądanie, 
tak Panowie no i Panie, 
ona rządzi majestatem, 
tym niewielkim swoim światem. 
Eeej Amigo! Całuj żabę, 
bo se stracisz tę tu babę, 
jedna jaka Ci zostanie, 
to ta w nosie patafianie! 
Ktoś se myślał, że jest gość, 
a to antyk jak ta kość, 
padł na zawał zaskoczony, 
bo w złym miejscu szukał żony. 
Wy się głupi tu łudzicie, 
że w tej bajce wystąpicie. 
Ten jest durny, co tak sądzi, 
bo to Ola tutaj rządzi. 
Leć podmuchaj w maju kwiatki, 
idź pocieszaj swe sąsiadki, 
to już rzecz jest Oli gustów, 
że brak miejsc tu dla oszustów, 
królów, panów własnej chwały, 
figa, mak wy konowały!

Bo w mojej bajce, to ja ustalam zasady!