Tlenu brak...

Ostatnie dni...

W sumie to cały ostatni tydzień minął mi pod znakiem niesamowitego stresu i niepokoju wewnątrz.

Ciężko było mi się skupić na czymkolwiek pożytecznym.

To było straszne w moim wykonaniu.

Oczywiście starałem się jak mogłem to wszystko poskładać w całość i wykonywać swoje codzienne obowiązki najlepiej jak potrafię ale to po prostu nie grało.

Nie będę się rozpisywał nad powodami, przyczynami, i skutkami takiego stanu ale napiszę, że walczę z tym.

Walczę z tym na każdym kroku i oddaję to wszystko mojemu Stwórcy.

Nie potrafię żyć inaczej.

Tak mnie skonstruował i mogę tylko w tym wszystkim ufać Jemu...że przeprowadzi mnie przez każdy sztorm, każdą górę jaka pojawi się na mojej drodze.

Czy to tak wiele?

Zrozumieć, że tak bardzo Ciebie kocham?

https://www.youtube.com/watch?v=zZQgmM_ZhEc&feature=share

Trzymając dystans
Kolejny oddech płytki
Łapię
By nie zwariować

Nie wystarczy
Nawet na połowę
Tego tlenu
Bez Ciebie

To tak jakby
Ktoś
Zakręcił mi zawór
I śmiał się z boku

A ja powoli umieram
Komórka po komórce

Potrzeba pilnie mi
Zastrzyku z Ciebie