artefakty - broń

(maniakalnie) (rokrocznie) szczęśliwie wracam sobie z trójmiasta.

wracam z twarzą w kolorze karmelu, ramionami w kolorze ust i ustami o fakturze papieru ściernego.

z trójmiasta wraca się obitym i niewyspanym, bardzo niewyspanym, tak bardzo, że wydaje ci się, że jedziesz pociągiem w nieskończoność, a ludzie siedzący naprzeciwko mają jedną, jedyną misję, którą jest uniemożliwienie wykonywania jakichkolwiek ruchów w celu poprawy komfortu jazdy.

stamtąd nie wynosi się ciążących, przepełnionych butami wepchniętymi na chama, plecaków. wynosi się sentyment.

zielonkawy zapach morza we włosach, echo muzyki w uszach i trochę piasku między palcami.

1. foals i wzrost yannisa

2. mo i jej wysoko upięty warkocz

3. banks i jej klasyczna sukienka

4. warpaint i opływowe ruchy basistki

5. rojas i konfetti

jestem szczęśliwa.