dni lecą a ja sie nie ruszam

jest 15.55 za dwie godziny ponad idę do kościoła. jestem ciekawa czy go spotkam

ostatnio założył aska minęło tyle czasu a ludzie (oczywiście jako anonimy) pytają go czy chciałby do mnie wrócić , piszą , że do siebie pasowaliśmy . a ja czytam te jego nędzne odpowiedzi, które wyłącznie doprowadzają mnie do szaleństwa

już jutro do szkoły. bardzo się ciesze. nieczego tak nie pragnę jak tego by wrócić do tej rzeczywistości szkolnej. chce już być tam. między ludźmi. chce tam być. chociaż go zobacze.. ale wiem , że przyjaciółka mnie wesprze.

a właśnie 'przyjaciółka' to takie dziwne. mamy staż (już mówię o innej dziewczynie) prawie 12 lat a ona zaczyna mnie nie znać. coraz bardziej oddalamy się od siebie, bo ona zaczyna nie zdawać sobie sprawy z tego co czuje. kurcze. szkoda. mam nadzieje, że to co było między mną a nią powróci, ale wiem, że najpierw ona musi przejść pewien wiek by zacząć rozumieć