Idąc tymi samymi śladami, nie pochłonęły mnie żadne emocje. Przez głowe przeszły tylko radosne wpominki. Dziękuję. Obie do tego dorosłyśmy.
Na znak wdzięczności, wstawiam tą leśną drogę.. Przez którą przemkniemy kiedyś razem, boso, trzymając się za dłonie. Może niekoniecznie w tym życiu.