zwierciadło duszy

Znowu wracam do Photobloga. Dlaczego? Sama nie wiem. Tyle się tu pozmieniało. Kiedyś z niecierpliwością czekało się aż osoby które się obserwowało dodadzą jakiś wpis. Nie tylko żeby zobaczyć zdjecie, ale i żeby przeczytać to co jest pod nim. Był to taki typowy portal do "uzewnętrzniania" się i za to kochało go wielu wielu ludzi. Było to miejsce w którym liczyło się nie tylko zdjęcie ale CAŁY wpis. Nie wiem czy zostały tu jeszcze takie osoby, ale zawsze warto sporóbować. Zauważyłam, że sporo photoblogowiczów to moim skromnym zdaniem perfekcjoniści w swoim fachu i z pewnością kiedyś stwierdzą, że dostawanie przy każdym wpisie max lajków nie daje już im takiej satysfakcji jak kiedyś. Poszukają innego portalu dla siebie tak jak zrobiło to wielu moich przyjaciół. Ja wracam (chyba tylko z sentymentu), ale zobaczymy co z tego będzie. W każdym razie mam nadzieję, że zostanę tu ciepło przyjęta :) 

Na zdjęciu jest stare zwierciadło które jest moim "strychowym" znaleziskiem. Już dawno pękło w nim lustro, a oprawa zczerniała, ale tym bardziej takim przedmiotom należy się pamięć. Patrząc na to zdjęcie wydaje mi się, że lustro leży na dywanie, a to tylko mech który już dawno zapanował nad trawą w moim ogrodzie i mam swój własny, prywatny kawałek lasu :)