I wtedy wskazówka opadła...

Mamy 6 marca 2013 roku. Od 6 marca 2011 roku minęły 2 lata, 24 miesiące, ok. 104 tygodni, 731 dni, 17532 godziny, 1051920 minut lub, jak kto woli, 63115200 sekund. Czas płynie bardzo szybko... Mógłbym przysiąc, że jeszcze wczoraj się nie znaliśmy, mijaliśmy się codziennie nie wiedząc o swoim istnieniu, a dzisiaj nie potrafimy bez siebie żyć.

Na wstępie chciałbym przeprosić za bycie arogancką świnią, która bezkarnie wkradła Ci się tutaj i bez Twojej wiedzy zamieściła swoje myśli. Nie jestem w stanie usprawiedliwić swojego postępowania, ale liczę na Twoją łaskę. :)

Nie chcę tutaj mówić o rzeczach oczywistych, o których wiesz już od dawna...

Chcę tylko podkreślić, że czas spędzony z Tobą jest najlepszym jaki miałem. Kazda sekunda spędzona razem warta jest więcej niż cokolwiek na tym świecie. I choć bywało trudno, beztrosko, nudnie, męcząco, wesoło, radośnie, smutno, zimno, a nawet za ciepło, nie oddałbym żadnej z tych chwil. Bo jesteś dla mnie wszystkim.

Dziękuję...

...bo przy Tobie czuję, że wygrałem życie.

Kocham Cię,

Mateusz