daleka droga do nikąd.
Dodano: 1 WRZEŚNIA 2014
#33
#33
I żyję. I uśmiecham się. I chodzę, śpiewam, tańczę. I ludzie myślą, że jest dobrze, nie wiedząc, że sami siebie oszukują. Ale nie tylko Oni. Ja sama przed sobą nie jestem fair. Wmawiam sobie rzeczy, które nie są prawdą. Wmawiam sobie, że jest dobrze, kiedy tak naprawdę irytuje mnie każdy najmniejszy szczegół. Każda rzecz która pójdzie nie po mojej myśli. Nie wiem ile to trwa. Parę dni, może parę tygodni, miesięcy. Stoję sama ze sobą twarzą w twarz. Nie widzę tam nic. Sztuczny uśmiech który kryje smutek. Ale biegnę dalej. Wiem, że walcząc mogę osiągnąć wszystko. Nie cofnę się, nie ulegnę. Jestem za daleko, by cofnąć się na start.
1 wrzesień.
