let's be lonely together

Eyes wide shut 
And it feels like the first time
Before the rush to my blood 
Was too much and we flatlined
And I know, and I know, and I know, 
And I know just how this ends
Now I'm all messed up 
And it feels like the first time

gdy myślisz, że właśnie wszystko zaczęło się ukłdać, nagle dostajesz wiadrem lodowatej wody. taki zimny prysznic, choć cholernie nieprzyjemny, zdecydowanie oczyszcza Twoją głowę. zaczynasz zauważać, rzeczy, które ciągle i ciągle pomijałaś "dla własnego dobra". ale z drugiej strony ile razy można przechodzić przez to samo gówno? od dłuższego czasu zastanawiałam się czy każdy ma jakiś limit szczęścia, albo przydział na te dobre chwile w życiu, i czy czasem swoich za szybko nie wykorzystałam. ciągle rzucane kłody pod nog wcale nie poprawiały nastroju. i w końcu w momencie gdy byłam pewna, ze się poddam On wrócił. i nie pamiętam już tego ile razy po drodze się potknęłam, a ile przewróciłam. nie pamiętam ile razy zboczyłam z drogi a ile próbowałam zawrócić. aktualnie to nie ma żadnego znaczenia. najważniejsze jest to, że nieważne ile czasu minęło, są osoby, są uczucia i emocje, które zawsze będą w nas żyły. tylko od nas zależy czy będziemy je zagłuszać czy pozwolimy im wybuchnąć. ja wybieram tę drugą opcję.

I might hate myself tomorrow
But I'm on my way tonight
At the bottom of a bottle
You're the poison in the wine
And I know
I can't change you and I
I won't change
I might hate myself tomorrow
But I'm on my way tonight

Let's be lonely together