Spełniam sie.

Pierwszy raz w żcyiu jestem pewna swojego uczucia, celów, pragnień. Mimo to, że nie układa się najlepiej , czekam na lepsze jutro. Postanowiłam żyć dniem. Cieszyć sie z każdej spędzonej minuty na ziemi. Przczekać każdą kłotnie w otoczeniu , milczec. Będe sie starać , usiłuje zrobić wszystko aby było wspaniale. Poprzez moje głupie myślenie  zabładziłam , zrobiłam złe kroki w życiu czego bardzo żałuje. Nie wiem czy uda mi się odbudować więź, która łaczyła mnie z moim partnerem. Mam 17 lat , a wiem , że tylko z nim chce spędzić reszte swojego życia, Jestem świadoma swojego uczucia do niego.  Poświeciłabym wszystko jeśliby sie tylko dało. Gdyby wczorajsza kłotnia nie zakończyła sie pozytywnie mogłoby mnie to juz nie być. Moja zazdrość mnie przerasta , jestem w tym bezsilna.