"Sen" intarsja stiukowa, transpozycja Ferdinanda Hodlera
Mój sen się właśnie skończył. Nie ma już nic. I nie żałuje. Byłam, widziałam i nie zapomnę... Moja pamięć przechowa obrazy. Choć teraz zostałam sama. Wyżej nikogo i mrok tu mieszka. Przyzwyczaje się. Tu też można być obeznym w tym życiu, w jego centrum, czuć jego zapachy, nastroje, smaki i radości.