ROZDZIAŁ III

ROZDZIAŁ III

Minęła godzina, a Catherine nadal nie pojawiła się w domu. Annie napisała smsa do reszty, a ci pojawili się w niecałe 10 minut.

Opowiedziała o wydarzeniach, z dnia poprzedniego i zastanawiali się, gdzie może  znajdować się ich koleżanka. Annie czuła, że to wszystko przez nią. Przecież mogła ją powstrzymać. Prosiła Boga, aby Cathe pojawiła się jak najszybiej. Ale to tylko mała kropelka w morzu potrzeb. Miała wrażenie , że dusza odrywa jej się od ciała, czuła się słaba i miała nadzieję, że zaraz się obudzi.  To gnębienie sprawiało wrażenie, że zaraz zwymiotuje.

Nie chciała siedzieć już w tym samochodzie, w ciszy i w takim napięciu. Wiedziała, że każdy ją obwinia.

- Chce ktoś kawę ? - zaproponowała.  - przejdę się na stację.

- Weź mi - odpowiedział Josh, a reszta się nieodezwała.

Zeskoczyła na ziemię i ruszyła w stronę stacji benzynowej. 

Gdzie jesteś? Gdzie jesteś? zastanawiała się. Nie wiedziała nic na temat Tylera.  Gdzie oni się poznali ?

Próbowała sobie przypomnieć, co mówiła o nim Cathe. Przez całą drogę miała tylko urywki rozmowy.

Kiedy otworzyły się drzwi, podeszła do kasy. Zamówiła dwa razy cappuccino i wzięła 4 batony. 

Do drugiej kasy, podeszła wysoka dziewczyna, w czarnym płaszczu, z kapturem na głowie.

Annie automatycznie się odwróciła, jednak nie dawało jej coś spokoju.

Z powrotem popatrzyła się w kierunku dziewczyny,a spod kapturu, wystawał marchewkowy lok.

- Cathe ? - spytała. Dziewczynie znieruchomiała. Nie odwróciła się, tylko od razu zaczęła kierować się w stronę drzwi.

-Cathe?! - zawołała Annie. Zaczęła iść w stronę dziewczyny, chciała ją chwycić za ramię, ale ta wybiegła ze stacji.

- Cathe ! - krzyknęła. Pobiegła od razu do samochodu. 

- Widziałam ją ! - oznajmiła.

- Gdzie ?! - spytali wszyscy.

- Na stacji. Wybiegła, kiedy zorientowała się, że ją rozpoznałam. Jedziemy !

- Ale dokąd?  - spytał Martin.

- Pobiegła w stronę domów towarowych.

Od razu ruszyli. Annie miała nadzieję, że właśnie tam znajduje się przyjaciółka i wszystko się wyjaśni. Nie była przecież pewna, czy napewno tam pobiegła. Kiedy dojechali do ulicy, na której znajdowały się stare domy towarowe, zwolnili. Wszyscy rozglądali się, czy nie widać nigdzie dziewczyny w czarnym płaszczu. 

- Patrzcie ! - krzyknęła Jessy i wskazała palcem, na ślepą uliczkę, w której stała ich przyjaciółka, z dwoma facetami.

Zaparkowali i wyszli z auta. Stanęli przy ścianie jednego z budynków.

 - Widzieli mnie !

- A co mnie to obchodzi?! Miałaś wziąć szlugi !

- Wydałoby się !

- Nie denerwuj mnie ! - krzyknął jeden z mężczyzn - Znowu nawaliłaś ! Wiesz jak następnym razem to się skończy !

Przyjaciele popatrzyli po sobie, wszyscy zbladli, a Martina oblały zimne poty. W tym momencie Jessy kichnęła.

- Cholera - szepnęła.

- Kto tam jest ?! - krzyknął drugi mężczyzna.

Odbiegli od ściany i schowali się w następnej uliczce. Mężczyzna podszedł i zaczął się rozglądać.

- Zbieramy się. 

- Idziemy za nimi - powiedział Martin. - nie wiem co się stało z tą dziewczyną. Musimy się dowiedzieć. - widać jak się denerwował. Oczy zaczęły mu się szklić. Byli ze sobą tak długo, nigdy się nie kłócili. Zawsze mogli na sobie polegać. Czuł, że coś w nim umarło. Nie było Cathe, nie było i jego. Nie wyobrażał sobie bez niej życia. A teraz ona zniknęła bez słowa. 

- Musimy uważać - powiedział Josh, wychylił sie i sprawdził czy mężczyzna sobie poszedł. - chodźmy.

Co to są za ludzie ? Zastanawiało Annie. Widziała po przyjaciołach, że każdy zadaje sobie takie samo pytanie