Święta dziś. Podobno. Nie wiem. Ja w sumie świąt nie obchodzę. Choinkę w grudniu ubieram, bo lubię, ale z obchodami świąt choinka niewiele ma wspólnego, tak jak i dawanie prezentów. A więc robię to, bo to lubię. Nie są to dla mnie dni szczególnie ważne. Zwłaszcza mieszkając za granicą i nie mając tutaj przyjaciół ani krewnych. Zresztą, Szwecja w nieco inny sposób świętuje Boże Narodzenie czy Wielkanoc. Ludzie nie szaleją na tym punkcie, nie robią mega wielkich zakupów, stoły nie uginają się od nadmiaru jedzenia, a wielu nie spotyka się nawet w takie dni z rodziną. Mimo to odczuwam jakiś lekki wewnętrzny smutek, że w te szczególne dla wielu dni jestem tutaj. Zasadniczo w Polsce również krewnych mam niewielu, ale jednak mam, mam też wspaniałych przyjaciół, którzy są dla mnie jak rodzina, mimo, że nie łączą nas więzy krwi. Tak więc jeśli kiedykolwiek byłoby Wam smutno, że jesteście sami, pomyślcie o ludziach takich jak ja, mieszkających w Szwecji, trzeciego co do wielkości kraju Europy, a drugiego o najmniejszej gęstości zaludnienia na kilometr kwadratowy, gdzie średnio przez 6 miesięcy w roku jest ciemno i pada. Ciekawym faktem może być też to, że nie mam tutaj zasadniczo nikogo. Lepiej, co? :D

Ale nie jestem tu po to, żeby narzekać. Mimo, że mam gorsze dni, mimo, że czasem czuję się samotna nawet wśród tłumów ludzi, mimo, że czasem płacząc mam zwyczajnie ochotę strzelić sobie w łeb... staram się szukać w moim życiu pozytywów. :) Tak więc spędziłam ten dzień tak aktywnie, jak tylko się da. Zrobiłam trening w domu, ugotowałam coś dobrego i nie był to ani żurek, ani sałatka jarzynowa. Wybrałam się na krótki spacer nad morze, mimo, że pogoda nie jest dziś zachęcająca, co można dostrzec na powyższym zdjęciu. Mam nadzieję, że Wasze święta były lepsze i mogliście je spędzić tak jak chcecie. :)

Pozdrawiam i- być może- do następnego!