Dziewczyna siedząca na pasiaku

jestem równie syntetycznie przeźroczysta jak tytuł.

Potworowski, 1959  

                                      " szt. jest reakcją na rozpacz"

/ napisałam specjalnie dla ciebie. Brzmi pretensjonalnie, ale to wszystko prawda.
Napisałam całą powieść specjalnie dla Ciebie
dlaczego jest tak prostacka?
dlatego, że jest jest tak smutna
I mówię: dziękuję tobie/
I mówię: dziękuję Tobie

napisałam specjalnie dla m.
za wszystkie rzeczy, których nie dokonała
za czasy, kiedy pokazała mi, co złe
za czasy, kiedy rzygała boskie pieśni
I mówię: dziękuję ci, m.
witaj m.
Dziękuję ci,  m.
cześć m.

czytałam książkę o samej sobie
było napisane w niej, że potrzebuję cholernie kosztownej pomocy
idź/chodź'/przyjedź i wylecz moją głowę
zróbmy trochę zdrowia, nerwicę odłóż na półkę

ale tak naprawdę nie dbam o siebie, nie dbam o siebie Nie dbam,  nie dbam o siebie

Napisałam tą powieść specjalnie do Ciebie

Jestem pretensjonalna, to prawda.

Napisałem tą powieść specjalnie dla ciebie/
Specjalnie dla ciebie
specjalnie dla Ciebie

[ placebo względnie upstrokacone moim dzisiejszym bezładem. nie myślałam, że wystarczy zmienić składnie, pobawić się interpunkcją i dodać kilka elementów by coś, co dotąd tylko chwytało Cię za serce/ mózg, tak mocno i prawdziwie trafiło tam, i gryzło, aż ból psychiczny nie zacznie stawać się fizycznym. ]