powiedzmy że przeżywam szał przed maturowy. może nie aż taki jakiś wielki i masakryczny ale zaczynam sobie zdawać sprawę że za dokładnie 2 miesiące usiądę na zimnej sali gimnastycznej wystrojona w jakieś kiczowate ciuchy, bo trzeba nie wcale mi się to nie podoba. stanowczo wolała bym przyść w trampkach, ale mniejsza o to. więc usiądę na tej sali i będę musiała napisać jakieś wypracowanie. czy dam rade, czy akurat jakiś z 2 tematów wyda mi się na tyle interesujący żeby wysilić się przez te 170minut (chyba) żeby napisać jak najlepiej. następnego dnia matematyka i czy akurat bede pamiętać na wzór wysokości trójkonta równobocznego którego w tablicach nie ma? już nie wiem czy martwić się czy dalej raczej mieć wylane, bo tak lepiej to znoszę.

coż czas leci stanowczo za szybko. niedawno był początek lutego a teraz już marzec. zaraz jakieś święta i koniec. tak i już nie będę musiała patrzec na twarze których widok przysparza mnie o mdłości. chce już te najdłuższe w życiu wakacje. chcę wyjechać w podróż życia co prawda jeszcze nie wiem gdzie, ale wyjadę to obiecuje sobie.

chociaż dobrze że ten czas szybko leci bo coraz bliżej wiosna. już dziś była taka słoneczna pogoda byle by było troszke cieplej. żebym mogła sobie usiąść na słupku z butlą szampana. żeby wkońcu Debet wyliniał z tej grubej sierści chociaż to nie jest fajne bo zawsze włosy które z niego wypadaja dostają się wszędzie. ale już nie chce nosić rękawiczek i grubych kurtek. chce juz jeździć w tshirtach i czuć chłodny wiatr na skorze odkrytych ramion...

a na wiosne ludzie się zakochuja...

foto z moim jedynym lecz wiecznie milczącym mężczyzną...

pozdr peace