all we do is

Późno już. Późna pora, jesień. Nigdy wcześniej jej nie lubiłam. W sumie kto lubi jesień? Zimno, mokro, wietrznie. W końcu ją doceniłam. Jesienią może przecież wydarzyć się tyle ciekawych rzeczy. Już wiem dlaczego nie wpasowałam się do tej szarej pory roku. Mimo, iż sama jestem szara od stóp do głów, pochodzę z lata. Nie znałaam wcześniej swojego koloru. A to przecież było tak bardzo oczywiste. Lubię jesień. Widok spadających na brudną, mokrą ziemię liści. Tak.. liście.. Liście w parku, za ogrodzeniem. Kenzo Elephant.  Moja brązowo-khaki parka i pierwsze dni września. Lancome La Vie Est Belle. Bordowy płaszcz póżną porą o godzinie 23 na ławce pod drzewem, odziana w smutny nastrój. Mugler Alien.  Szary płaszcz i czarne botki na obcasie, torebka w ręce, czerwone usta, kapelusz.  Dior Hypnotic Poison. To tak naprawdę cynamon, cukierki, cmentarz i burdel. Perfumy tak wiele o nas mówią. Dziś dostałam nową porcje jesiennych pachnących ubrań. Te same. Sentyment. Wystarczy, że otworze flakon. Czuje. Widzę. Chyba tylko to mi pozostało. Z nostalgią trzeba sobie jakoś radzić. To tak wiele. Po  co tak właściwie to robię. Mordercy teź się tak czują? Mają wyrzuty sumienia? Zatracają się w rzeczywistości? Mają obsesje? Tak, mam obsesje. Widzę Cię, a raczej tak mi się wydaje. W twarzch innych ludzi, w ich autach, słyszę w telefonie w pracy. Jesteś wszędzie, gdzie tylko się rozejrze. Zastanawiam się czy to nie przez perfumy, które przecież niosą ze sobą tyle wspomnień. Tak jak muzyka i moja playlista z 21 utworami. Jak mam się z tego wyleczyć. Czy w ogóle mogę? To był czas na mój krok, którego nie wykonałam. Od roku żyje w cichej nadzieji, że tego jednego dnia coś może się stać, coś moze się zmienić. Jeżeli oni tak się czują, to jestem jednym z nich. Zabiłam przyjaźń. Taką, która zdarza się tylko raz w życiu. Najgorsze w tym wszystkim jest to, jak bardzo wpisaliśmy się w formę niepowodzenia, symboli, tajemnicy i zagadek. Sami to ustaliliśmy, więc sami już przed początkiem skazaliśmy się na koniec. Yellow means friends, so why can't we be friends? Dramat, po prostu dramat. Jest jedna piosenka, którą pragnę usłyszeć jak nic innego w świecie ale z drugiej strony boję się ją włączyć jak niczego innego w świecie.