Tygrosiomiś

Byłam na Hp7 p1. Snape za mało, niektóre sceny były wbijające w fotel. Jednak ile można patrzeć jak biegają po lesie itp?

Podobał mi się, bo jak dla mnie ta część najlepiej odaje ducha książki. To tyle co mogę powiedzieć.

Ostatnio bierze mi się na wspomnienia, wakacji i nie tylko. Czegoś co sie zgubiło się w trakcie tego gnania między uczelnią a praktykami w gimnazjum. Między nauką a snem. Uczucia przygasają, nie tylko do przyjaciół. Pasja gdzieś na szarym końcu, bo wszakże 3 rok studiów ( i to ostatni rok na tym stopniu ) to już nie przelewki. Do pracy za licencjata zabrać się nie mogę, ale już mam małego motywatora, a po domu chodzi demotywator. I jak to jakoś zgrać?

Książki śnią mi się po nocach, widze je wszędzie ( bo przecież cały pokój mam nimi zagracony! ). Wącham męskie perfumy, to mnie odpręża i daje dziwne poczucie bezpieczeństwa. Piwo przyjemnie odrywa od rzeczywistości.

Dobrze, że spadł śnieg. Czuje się lepiej dzięki temu, świat wydaje się piękniejszy. Co z tego, że znowu będę marznąć na przystanku. Śnieg jest fajny, szczególnie jak mogę patrzeć jak mój czworonożny pupil ma radochę nie z tej Ziemi. To daje siły na wiele godzin, o ile nie na wiele dni.

Chciałabym mieć już ten semestr za sobą, ale wtedy wielkimi krokami też będzie nadchodzić obrona pracy i znowu zdawanie na kolejny etap studiów. A potem praca...Za szybko ten okres takiej błogiego stanu, gdzie odpowiedzialność za siebie nie jest aż tak wielka, mija. Nie chcę aby mijał. Ale z drugiej strony, czas zrobić kolejny krok na przód. Nie lubie stać w miejscu,ba! nie znoszę sie cofać! Nie będę grać w życie na zasadzie "krok do przodu, dwa kroki do tyłu" to nie dla mnie.

Ile można mieć w życiu tajemnic?Ile w życiu można tkać sieć delikatnych i "nieszkodliwych" kłamsta?

Na jak długo człowiek jest wstanie nad tym panować?Nie wiem dlaczego taki obrazek.

Może dlatego, że większość ludzi jest jak ten zwierzak. Ubrana w skórę lwa, a pod spodem coś kruchego. Bo to tak dla mnie wygląda.

"All the friends that I've ever known
Are the streetlamps I follow home
And I'm in the crowd but I'm all alone"

Billy Talent , Tears into Wine