Czasami ludzie potrafią zarazić kogoś innego swoim życiem a to daje mimo wszystko pożądanego kopa. Ja już wiem, Ty już wiesz ale tak naprawdę żadne z nas nie jest świadome swojej wiedzy. Może najwyższa pora żebym wyrosła z tego wszystkiego, może już wyrosłam. Co nie oznacza, że nie pamiętam. Nie rozumiecie ? To uczucie kiedy uświadamiasz się, że jesteś już dużą dziewczynką i swoje lalki Barbie najwyższa pora zanieść na strych. Teraz przyszło do mnie tylko tyle, że lalek już dawno nie ma a zamiast ich jest tysiące mieszanych uczuć i ta niepewność, którą prawdopodobnie porzuciłam. Listopad przesiąknięty wrażliwością na drobne gesty zmierzające do udoskonalenia swojej teorii o życiu. Przestałam być wrażliwa na te niejasne zachowania. Przestałam walczyć z własną niepewnością i niezdecydowaniem. Bo najwyższa pora żeby życie składało się z tak lub nie. Czasami to tak jest bardziej bolesne od nie. Czasami trzeba posunąć się dalej rozbudowując te dwa słowa. Nie jestem sama a brak tego czynnika w moim życiu nie wywołuje u mnie specyficznych emocji. Bo grunt to dość do właściwej drogi samodzielnie. Zrozum. Brakuje w tym wszystkim dwóch słów, których znaczenia się zapomina .... 

- Ale jesteś mała. Ale ja jestem duży.

- Pawełek wiem, że jestem mała, nie musisz mi o tym przypominać. 

- Dobrze, że jesteś mała. Lepiej gdy dziewczyna jest mniejsza od chłopaka. To ładniej wygląda.

- Widzisz, nie będę miała chociaż jednej trudności bo jestem niska. Mam duży wybór.

- A ja jestem wysoki ... 

- Pawełek czy Ty coś sugerujesz ? Okej, jesteś. Ale nie wystarczająco wysoki jak dla mnie. Zresztą po co ja mam Ci to mówić ?

W tym momencie następuję wielki uśmiech Pawełka. Ja już go nie rozumiem ale chłopiec czuje się samotnym strzelcem. 

' Ty znasz moje chwyty ja znam Twoje, marnujemy czas '