Jaskinia platona

Czyli idee rzucające cienie na skale od ogniska płonącego poza obszarem naszego pojmowania. Interesująca teoria, chociaż mam wrażenie, że nie do końca pojmuję jej sedno. Tu widać sam cień wspinacza, podczas kiedy on sam wisi na bloku czyli robi jedną z najbardziej lamerskich rzeczy jaką wspinacz robić może. Ale czasem każdy musi odpaść.

Dziś znów pełnia, a co za tym idzie ludzie nie mogą spać, wilki wyją w lasach a kobiety mają chcicę jak siemasz, w końcu to stworzenia 'lunarne', nie? Cały ten mistycyzm można bezczelnie odrzeć z jakiejś tajemniczośći określając księżyc jako naturalnego satelitę naszej planety świecącego światłem odbitym. W sumie czy nie wszystko co urokliwe i romantyczne można przetłumaczyć na oczywisty, surowy i sterylny język nauki? Ta cała miłość nawet, wszyscy zachwycają się nią od tysiącleci porównując ją do niewyobrażalnych mocy zdolnych do przezwyciężenia samej śmierci, a kiedy ostatnio czytam podręcznik do psychologii o bliskich relacjach interpersonalnych cała 'miłość romantyczna' rozgrzebana jest niczym okaz na stole do sekcji z rozprutym brzuchem i trzewiami na wadze podczas gdy studenci skrupulatnie notują ciekawe fakty które przydadzą im się w późniejszym życiu zawodowym i nie tylko. Gdy badania pokazują, że na dłuższą metę miłość sztuczna jest bardziej opłacalna niż miłość romantyczna jedyne na co mam ochotę to iść się powiesić. Psychologia potrafi czasem całkowicie odebrać człowiekowi radość z tych zjawisk o których dotychczas myślał w zdystansowany i lekko niepewny sposób. Sprowadzając wszystko do schematów, biologii czy norm społecznych wyciskamy życie z tego co w nim najciekawsze, choć czynimy je znacznie bardziej przejszystym i logicznym. I co nam po tym? Potrzebuję więcej piwa.

''Ok i'm fine!

Oh yeah, i'm blind.'