.wyindywidualizowana.
Dodano: 12 MARCA 2008
Często pada jedna z dwóch najkrótszych odpowiedzi: TAK lub NIE.
I koniec.
Ale czy zmiany zachodzące w człowieku można traktować w takim czarno-białym ujęciu?
W moim odczuciu nie bardzo.
Pomijam tu zupełnie zewnętrzne metamorfozy - te są oczywiste, zauważalne gołym okiem.
Za to zmiany w charakterze, w osobowości, codziennych zachowaniach zachodzą pod różnymi wpływami i w różnym stopniu. U jednych działa czas, życiowe doświadczenie - z wiekiem ludzie zmieniają swoje postępowanie i podejście do życia. Inni z kolei potrzebują konkretnych bodźców, sytuacji czy chwili uświadomienia sobie, że sami coś chcą w sobie odmienić.
W znacznym stopniu kształtują nas miejsca, w które rzuca nas życie, ludzie, którzy stają na naszej drodze, chwile, w których coś szczególnie przeżywamy.
Najtrudniejsze chyba jednak bywają te zmiany, których sami postanawiamy w sobie dokonać. Bo te wymagają silnej woli, samozaparcia, ale też wsparcia ze strony innych. Ale też zdarza sie, że przynoszą najtrwalsze efekty.
Jednak zdarza sie nieraz usłyszeć coś w stylu "On/ona się nie zmieni, bo taki jest i już". A ten ktoś, spotkany po jakimś czasie okazuje się być zupełnie kimś innym...
I wtedy zaskoczenie: czasem podziw, czasem rozczarowanie. I to pytanie: "Co się stało?"
Ale bywa, że właściwie nic się nie stało. Po prostu - najzwyczajniej w świecie pojawił się głód tej zmiany, czasem najmniejszej, ale widocznej w skutkach.
Mimo to ciągle mamy do czynienia z tym samym człowiekiem, którego znaliśmy wcześniej. Bo w każdym z nas jest to coś, jakiś rdzeń, kręgosłup osobowości, który na zawsze pozostanie ten sam. I tam chyba tkwi źródło tego, co zmienne.
Dlatego dajmy ludziom szansę na zmiany, starajmy się nie oceniać po krótkich chwilach, w jakich zdarza nam się ich widzieć. I spróbujmy czasem nie patrzeć na dawno niewidzianych tym "okiem sprzed kilku lat".
Bo ludzie się zmieniają. Przynajmniej ja w to wierzę.
Człowiek to wielka układanka, w której zdarzają się pojedyncze elementy zmieniające zupełnie spojrzenie na cały obraz.
z trawnika z refleksami ;)
stodwadzieściatrzy
stodwadzieściatrzy
Bo ostatnio jest dobrze :)
Magdalena z Częstochowy ;)
Czy ludzie sie zmieniają?Magdalena z Częstochowy ;)
Często pada jedna z dwóch najkrótszych odpowiedzi: TAK lub NIE.
I koniec.
Ale czy zmiany zachodzące w człowieku można traktować w takim czarno-białym ujęciu?
W moim odczuciu nie bardzo.
Pomijam tu zupełnie zewnętrzne metamorfozy - te są oczywiste, zauważalne gołym okiem.
Za to zmiany w charakterze, w osobowości, codziennych zachowaniach zachodzą pod różnymi wpływami i w różnym stopniu. U jednych działa czas, życiowe doświadczenie - z wiekiem ludzie zmieniają swoje postępowanie i podejście do życia. Inni z kolei potrzebują konkretnych bodźców, sytuacji czy chwili uświadomienia sobie, że sami coś chcą w sobie odmienić.
W znacznym stopniu kształtują nas miejsca, w które rzuca nas życie, ludzie, którzy stają na naszej drodze, chwile, w których coś szczególnie przeżywamy.
Najtrudniejsze chyba jednak bywają te zmiany, których sami postanawiamy w sobie dokonać. Bo te wymagają silnej woli, samozaparcia, ale też wsparcia ze strony innych. Ale też zdarza sie, że przynoszą najtrwalsze efekty.
Jednak zdarza sie nieraz usłyszeć coś w stylu "On/ona się nie zmieni, bo taki jest i już". A ten ktoś, spotkany po jakimś czasie okazuje się być zupełnie kimś innym...
I wtedy zaskoczenie: czasem podziw, czasem rozczarowanie. I to pytanie: "Co się stało?"
Ale bywa, że właściwie nic się nie stało. Po prostu - najzwyczajniej w świecie pojawił się głód tej zmiany, czasem najmniejszej, ale widocznej w skutkach.
Mimo to ciągle mamy do czynienia z tym samym człowiekiem, którego znaliśmy wcześniej. Bo w każdym z nas jest to coś, jakiś rdzeń, kręgosłup osobowości, który na zawsze pozostanie ten sam. I tam chyba tkwi źródło tego, co zmienne.
Dlatego dajmy ludziom szansę na zmiany, starajmy się nie oceniać po krótkich chwilach, w jakich zdarza nam się ich widzieć. I spróbujmy czasem nie patrzeć na dawno niewidzianych tym "okiem sprzed kilku lat".
Bo ludzie się zmieniają. Przynajmniej ja w to wierzę.
Człowiek to wielka układanka, w której zdarzają się pojedyncze elementy zmieniające zupełnie spojrzenie na cały obraz.
Dzięki !
z trawnika z refleksami ;)
Komentarze
~gramwzielone
Kolana Moniki tak widziały drogę krzyżową jak ja widziałam Anioły w Częstochowie ;)
13/03/2008 17:00:28
Użytkownik usunięty
Popieram w każdym calu. Charakter człowieka jest kształtowany przez całe życie.
To i ja sobie pozwole;)
To i ja sobie pozwole;)
12/03/2008 19:03:35
