Fides et ratio

Fides et ratio

Jak twierdził "nasz" papież wiara i rozum to dwa skrzydła, które wznoszą człowieka do Boga. Z reguły jest to prawda (choć czasami wątpię w ratio zupełnie), ale bywają takie sytuacje kiedy skrzydło rozum zaczyna nas ściągać ku ziemi. Cud w Sokółce należy do takich wydarzeń bez dwóch zdań. Ratio twierdzi, że kawałek chleba nie może zmienić się w kawałek mięsa, fides pokazuje mu na to środkowy palec.

Spróbujmy jednak podejść do sprawy logicznie. Teza której się przypatrzymy brzmi: w Sokółce doszło do fałszerstwa. A zatem:

- Pierwsze co przychodzi na myśl, to możliwość oszustwa u źródła. Czyli podrzucenia kawałka mięsa przez księdza, bądź jakąś osobę trzecią. Na moje niewprawne oko jednak ów eksponowany zasuszony fragment wygląda na integralną część dawnej hostii, jest zbyt płaski. No chyba, że uznamy iż ktoś starannie tłukł go niczym kotlet schabowy. Odpada też możliwość popełnienia oszustwa przez księdza. Proboszcz bowiem, zdaje się robić wszystko aby nie mieć z cudu żadnych korzyści. W okolicy kościoła brak jest jakichkolwiek informacji o wydarzeniu, podobnie zresztą we wnętrzu świątyni. Gdybym nie przyjechał tam specjalnie, pewnie nie zwróciłbym uwagi na niewielki kawałek materiału w bocznym ołtarzu. Trudno więc na czymś takim zarobić. No chyba, że weźmiemy pod uwagę niewielką puszkę z napisem "na remont kościoła".

- Druga sprawa to zawiadomienie o popełnieniu przestępstwa zgłoszone przez Stow. Racjonalistów. Cóż "racjonaliści" od Agnosiewicza, najwyraźniej tracą rozgłos (na swoim portalu biorą się już za "racjonalne" recenzowanie filmów i równie "racjonalnie" wybierają sobie patronów spośród protestanckich teologów okresu okupacji). Cud zatem był im niezwykle na rękę. Tyle, że stawianie dogmatycznych tez w stylu "mało prawdopodobnym, iż fragmenty mięśnia sercowego należą do żydowskiego proroka ukrzyżowanego dwa tysiące lat temu" kojarzy się z teologią a nie z racjonalnym myśleniem. No chyba, że pani Małgorzata "To Nie Jest Ciało Żydowskiego Proroka" Leśniak dokładnie przebadała próbkę. Wiemy jednak, że nie dość iż tego nie zrobiła, to co więcej nie wykluczyła możliwości takiego wydarzenia ("mało prawdopodobne" nie znaczy niemożliwe). Prokuratura odrzuciła jej wniosek. Z pewnością poseł Kotliński już węszył spisek czarnych pająków, choć myślę że taka teoria spiskowa jest zbyt idiotyczna nawet jak na niego. Dlaczego bowiem Kościół miałby przekupywać prokuratora w sprawie cudu, który... w tamtej momencie nie był jeszcze cudem (co więcej nadal sprawa nie jest zatwierdzona). Umorzenie śledztwa potwierdzałoby moje obserwacje, że tkanka była integralną częścią hostii.

- Trzecia kwestia to owa pałeczka krwawa, której wystąpienie zasugerowali redaktorzy "Faktu". Opinia patomorfologów była inna, jednak zdaniem dziennikarzy pani patomorfolog jest "rydzkowcem" zaś drugi badacz no... no... no... pewnie się pomylił. Z pomocą przychodzi nam jednak krytyk owego zjawiska, przełożony białostockich naukowców prof. Leon Chyczewski który komentując poczynania swych podwładny przyznaje jednak, że z całą pewnością stwierdzili oni występowanie w próbce tkanki mięśniowej. Zaznacza wprawdzie, że nie ma pewności iż był to mięsień sercowy. Tyle że zmiana hostii akurat w kawałek serca nie jest dogmatem, co więcej badacze stwierdzili że próbka mięsień sercowy jedynie bardzo przypomina. Należy jednak zgodzić się z profesorem że badania można było przeprowadzić dalej. Choćby po to, aby dookreślić pobrany materiał. Z drugiej strony ma trochę racji arcybiskup - czy takie działanie nie byłoby wkładaniem palca w bok Jezusa? To jednak sprawy drugorzędne wobec faktu, że żaden z argumentów przeciwników nie znajduje swojego uzasadnienia a więc...

"racjonalista" w takiej sytuacji zakrzyknie iż z pewnością czegoś nie wzięliśmy pod uwagę. Człowiek myślący sfalsyfikuje tezę o fałszerstwie (ah jaka piękna tautologia :P )