wiem, że wiele osób może mi pozazdrościc.

wiem, że kocham Cie ponad życie.

wiem, że jestem nieznośna.

wiem też, że jest mi tak strasznie przykro, czuje sie fatalnie, psychicznie fizycznie i w ogóle.

ale Ty nic nie zrobisz, bo uważasz że JAK ZWYKLE nie mam racji.

może i nie mam ale wiem jak sie czuje.

wiem jak mnie skrzywdziłeś.

wiem, że jesteś tylko wtedy kiedy już jest fatalnie.

dlaczego Cie nie ma jak jest nawet troszecze źle?

dlaczego nie możesz, nie potrafisz, a moze nie chcesz zrobic tak zeby było ok.

ja sie zawsze staram ale czasem też chciałabym poczuć, że Ty tak TY! o mnie walczysz, o to co jest, było i mogłoby być.

chyba sie nie doczekam...

przykre, ale może po prostu jesteś na tyle uparty, że nie potrafisz sprawić żeby własnie TERAZ Twoja ukochana była szczęsliwa bez względu na wszystko.

mówiłes, że teraz wszystko bedzie dobrze, że bedziesz mnie uszczęśliwiał, sprawiał ze jak bede rano sie budziła to bede miała dla kogo życ.

nie jest tak, przynajmniej nie dziś.

dlaczego zawsze jest tak że pare dni jest okej a potem musi wszystko sie zjebać?

niczego nie rozumiem.

może rzeczywiście jestem taka beznajdziejna?

moze to ja powinnam przeprosić?

bo moze to ja zawiniłam?

nie wiem, nie czuje, nie myśle.