to wszsytko to jakiaś totalna beznadzieja, bezsens w ktorym trzeba trwać..

tak trudno się podnieść..

żałuję, ze nie podjełam pewnych decyzji - coś co planowałam - na początku wakacji, tylko dopiero teraz.. może byłoby już dobrze.. byłoby mi jakoś łatwiej, lepiej.. :|

a teraz to tak wolno wszystko idzie.. wydaje się, że stoi w miejscu.

jutro badania.. szczerze.. mam nadzieję, że wyjdzie coś "negatywnego". naprawde, chciałabym tego.. chciałabym, żeby się okazało, ze jednak coś mi jest, coś się dzieje... (- ale nie dziecko ;p)

moze to wytłumaczyłoby mi dlaczego jest tak jak jest i tak ciężko to zmienić

"miejmy nadzieję, że będzie to co chcę, a nie to co jest przypadkiem"

czuję przy tym wierszu jak by umarł mi ktoś bliski...jakbym przy tym była..