życie toczy się dalej

Na działkach przy blokach, między którymi codziennie chodzę do pracy widuję czarnego kota z przetrąconym kręgosłupem. Porusza się on na przednich łapach wlokąc za sobą tylne nogi.

Gdy go pierwszy raz zobaczyłam, to było mi go bardzo szkoda, chciałam podejść, ale uciekł;  obserwuję zatem czasem, jak żyje dumnie i nawet do głowy mu nie przyjdzie by na swój los narzekać- po prostu chce przeżyć. 

Jest dziki i żywi się odpadkami, które ludzie wyrzucają na ogródki.

My ludzie jesteśmy w stanie zrozumieć dlaczego cierpimy, wytłumaczymy sobie wszystko, ale zwierzęta pod względem tego jak je znoszą- mimo, że nie rozumieją- biją nas na głowę.

Fryzostwo ćwiczę, w środę pierwsza w tym roku ślubna sesja zdjęciowa.

O Wolcika się nie boję- w zeszłym roku spisał się na medal, ale Torba dziś też rokował dobrze, także egzamin przed nimi. 

Fajnie by było, gdyby Wolcik pomógł trochę zarobić na swój pensjonat, cierpliwość ma coraz lepszą, a prezencję niezłą :)

Dzisiaj zaczęły kwitnąć lipy- zapach ulubiony!