$%#$.

Nie ma nic lepszego dla każdej relacji (czy to romansu, czy związku, czy romansu który przechodzi w związek) niż mocny erotyczny początek bez szamotania i wątpliwości, w którym gra i gonitwa nie wyniszcza, ale pozostaje w pamięci jako czyste szaleństwo na swoim nawzajem punkcie. Wtedy można zachować wiele z tych emocji i pielęgnować je przez długie lata i taki związek nigdy nie stanie się nudnym, poprawnym partnerstwem, w którym każdy "zna swoje miejsce" i "ma spokój". Jeśli się tego właśnie oczekuje to po co w ogóle się wiązać z kimś. Lepiej żyć samemu lub mieszkać z kolegą/koleżanką o przetestowanej osobowości, ptaszka w klatce hodować czy coś. Nie rozumiem tego podziału na osoby "do gonienia" i "na życie". Ale to chyba przy założeniu, które czynię, że wiążemy się z kimś, bo zależy nam na tym związku, osobie a nie bo chcemyw  spokoju spełniać "życiowe role".