things we lost

napisałam dzisiaj dokładną receptę na szczęście. całkowity czas jej wyprodukowania zajął mi kilka lat, mogę powiedzieć, że jestem całkiem zadowolona z efektów. w wieku lat jeden i dwudziestu może nie jest wskazanym przekonywać świat, że ma się odpowiedź na pytanie odwieczne, ale lata dojrzewania i schizów pozwoliły mi zebrać i wypracować kilka prostych prawd. rok 2013 - mimo że jeszcze się nie zakończył - dobrze uformował tę wiedzę.

najczystsze myśli zabłysły dzięki nowym wspaniałym studiom. nie spodziewałam się.

i tak najzwyczajniej... szczęście jest w nas.

nie rozumiem tylko kultury, w której zostałam wychowana: czy nie mogłaby już tego wiedzieć od zawsze?

Hei-de te amar, ou entăo hei de chorar por ti

Mesmo assim, quero ver-te sorrir

E se perder, vou tentar esquecer-me de vez, conto até tręs

Se quiser ser feliz