wygasam

Jak to jest, że masz wszystko o czym możesz zamarzyć. Masz wspaniałego mężczyznę, którego niejedna dziewczyna by Ci zazdrościła, ale czujesz, że nie jesteś dla niego tą idealną, na którą zasługuje... i gdy nadchodzą gorsze dni tak bardzo się boisz, że go stracisz, że stracisz swój największy Skarb. Obwiniasz się o każdą kłótnie, choć wiesz, że to nie Twoja wina... to właśnie robi ze mną miłość. Czuję się fatalnie i nie tylko z tego powodu, że panicznie się boję, że stracę mojego M., ale boję się wszystkiego co mnie czeka na drodze. Mam dni kiedy wychodzę im naprzeciw, kiedy czuję się silna i to jest wtedy kiedy on jest blisko mnie i ja to czuję, to wsparcie i wiarę. A teraz czuję się mała, Najchętniej uciekłabym do miejsca gdzie nikogo nie ma, chciałabym pobyć sama. Popłakać w samotności... ale gdyby mi to cokolwiek dało. Żałuję, że nie mogę być jak inni- silni... tak bardzo chcę by moje problemy zniknęły, bym mogła je udźwignąć i iść dalej. Ale nie potrafie. Totalna rozsypka. A wszystko przez to, że tak rzadko się widujemy i padło pytanie "jak ja to sobie wyobrażam?"....