[...]

Zakochałam się w pracach Marka Rydena.

Myślę, że mógłby mnie inspirować. Tak jak inspiruje mnie krew na ścianie.

Moja wegetacja zgubiła sens istnienia.

Chce mniej mniej mniej. Kiedy perfidnie się nie udaje w mojej głownie jest wojna. I nikt mnie nie przekona...

Każdy oddech mnie boli i zamykam oczy.

Mokra poduszka i krzyki są zawsze, a jutro to tylko nadzieja.

Potem upadam i wstaje tylko po to żeby potknąć się o kolejny kamień.

Bo wiesz... to jest tak.

Znasz mnie na sin30 ^stopni .Daje nam to (pi)/6.

Gdzie (pi), to cała prawda o mnie.

Swoją drogą idiotyczny śmiech, to świetna maska.

A pod słodkimi perfumami trzęsą mi się kolana.

Pora udrożnić synapsy. 

Zablokowałam czas połowicznego rozpadu moich uczuć.

Chcesz być zawsze?

Bless The Fall - Pray