[...]

"Gdy otworzyła oczy, była martwa jak trup"

Widzisz ten cholerny uśmiech? Przyklejam go do twarzy w każdy mroczny poranek.

Smaruje starannie usta klejem, który zostawia krwawiące ślady i wżera się do świadomości.

Mgliste myśli wypływają spod mojej mózgoczaszki powodując lodowatą pustkę.

Na ścianach ślady poździeranych paznokci i przekrwione gałki oczne drgające w rytm wskazówek zegara.

Mdlący słowotok, który wyrwałam z siebie dwa dni temu dał mi w mordę i mnie otrzeźwił.

Zbieram siebie kawałek po kawałku...

Hej! A gdzie ta lodowata dłoń z kurewsko czerwonymi paznokciami?

Mój mózg chce za dużo. Bo czerwone i fioletowe smakowały dobrze, a kofeina jest jedyna w swoim rodzaju.

Staram się ogarnąć siebie, ale to wciąż tak perfekcyjnie wraca.

Duszący zapach pobitych butelek i kwasu solnego.

Mam na języku dwa słowa. Chcesz spróbować?

Śniło mi się dzisiaj, że zostałam sama, a nity w nadgarstkach zaczęły pękać jedna po drugiej.

Bo mam wystarczająco dużo powodów, żeby nienawidzić samej siebie i dokładnie tyle samo, żeby kochać Ciebie.

Czujesz? cholerna równowaga.

Cześć jestem P. codziennie zasypiam twarzą w twarz z własnym skurwieniem.

Jest 00:28 chce obiecać sobie, że skończę z tym syfem...

Alesana - The Thespian