Chcąc zrozumieć wolność trafiłam do knajpy. Tam otwierałam co raz to nowe czakry przy barze, wódka, whiskey, rum. Z przerażeniem stwierdzam, że mnie to bawi, podobno i tak mam wyjebane na życie. Rzeczywistość jest tym co sam stwarzasz. Rzeczywistość. Przeczywistość.

To tylko śni się, mi się śnisz. Mam w głowie wenflon i na przemian podajesz mi walium i kokainę, jakby nie wystarczyło to, że i bez tego mam kilka sprzecznych osobowości. Podobno już nie potrafię się skupić, co jest nieprawdą, bo skupiam się doskonale na rzeczach, które nie mają większego znaczenia, jak moje życie na przykład.

Tu poczucie rzeczywistości. Uwaga - niektóre elementy systemu operacyjnego wydają się zawirusowane.

Tęsknię, kurwa.
Tu poczucie rzeczywistości. Fatalny błąd systemu.

Spaliłam wszystkie mosty. Podpaliłam nawet ten, a teraz chodzę po nim, jestem gdzieś pośrodku, grunt pali się pod stopami. Ja nie wiem gdzie mam iść, którą stronę wybrać i najchętniej bym z niego po prostu skoczyła, albo spłonęła wraz z nim.

[12.08.2013 wtedy jeszcze nie wiedziałam co zdarzy się później.]