***Ciągle, jeszcze, więcej***

Tak piekielny jest ten żar osobliwie palących warg aż się w ustach topi smak lawą śliny wcieka w krtań więzi krzyk zachłanny tak wydostania się na świat. Miłość - ta roznieca gwiezdny szlak w pocałunku istny czar barwi otchłań w karmin słów rozgorzałych ognia tchem spala już przygasłą treść nowe życie wkłada w cierń. Płomień - daje wieczny ból aż się wżera w skórę ciał ostrzem swych języków tnie pieszczotliwie liże kark zachłannością duszę żre na źrenicy toczy blask. Ciągle chce jeszcze chce więcej chce dobrze tak... ... tak mi się skojarzyło to zdjęcie z tym wierszem... Nie wiem czy Aga pamiętasz, ale to jeden z tych, które mi kiedyś wysyłałaś na gadu!