Kocham Cię, jak nigdy wcześniej, nikogo.

Szczerze mówiąc, nawet nie miałam świadomości, że między dwiema osobami może istnieć tak potężne i piękne uczucie. Jasne, zakochiwałam się przecież, słuchałam też innych owładniętych miłością, którzy mówili, jakie to wspaniałe. Jak miło jest spotkać osobę, na której szczęściu zależeć nam będzie bardziej, niż na swoim własnym. Czytałam romantyczne historie, w książkach pełno jest opowieści o tym, jak to bohaterowie żyli długo i szczęśliwie.  I na swój sposób oczywiście to rozumiałam. Do momentu, kiedy poczułam to na sobie.

To niesamowite, naprawdę. Uczucie, którego nie można przyrównać do innych. I do końca życia będę się upierać, że wszystkie miłości, zauroczenia czy zakochania bledną całkowicie, kiedy się spotka w końcu osobę, z którą ma się spędzić resztę życia. Tą jedyną. Osobę, z którą rozumie się tak dobrze, jak z nikim innym, która jest po prostu naszym dopełnieniem. Z którą każdy moment jest wyjątkowy. Podkreślam, każdy. Nawet, jeśli w natłoku obowiązków brakuje miejsca na romantyczne spotkania, spacery w świetle księżyca czy pełen emocji taniec podczas jakiejś imprezy. Wtedy wyjątkowa jest codzienność. Chwile, kiedy wstajemy rano i uśmiechamy się do siebie, kiedy robię Ci kanapki do pracy, kiedy Amelia zasypia w Twoich ramionach po dosłownie pięciu minutach, podczas gdy ja próbowałam ją uśpić dosłownie godzinę. Nawet tak proste sytuacje potrafią być cudowne, przepełnione miłością.

I wciąż nie potrafię uwierzyć w szczęście, jakie mnie spotkało. Tym bardziej, że codzienność z Tobą jest piękniejsza niż najbardziej wyszukane i romantyczne sytuacje mogłyby być z kimkolwiek innym. I nigdy wcześniej nie byłam szczęśliwsza, wiesz? Jesteśmy po prostu stworzeni dla siebie.

A używając cytatu... "Bóg stworzył Ciebie dla mnie i nie możemy z tym, kurwa, walczyć!"

Blog cały czas działa :) - wejdź i poczytaj