No i nic się nie udało... Wszystko na marne. A miałam nadzieję, że coś zmienili w tym regulaminie, ale się przeliczyłam. Głupie cyfry. Gdyby nie one miałabym zaplanowany 1-5 lipca, a takto...

Oj dziś było extra. Z resztą tak samo jak wczoraj. Wtorkowa próba była świetna. Ja chcę już następną. Na szczęście, przyśpieszoną próbę mamy na sobotę.

Jakiś wierszyk?

Oczywiście znowu Wisława Szymborska.

***

Świat umieliśmy kiedyś na wyrywki: 

- był tak mały, że się mieścił w uścisku dwu rąk, 

tak łatwy, że się dawał opisać uśmiechem, 

tak zwykły, jak w modlitwie echo starych prawd 



Nie witała historia zwycięską fanfarą: 

- sypnęła w oczy brudny piach. 

Przed nami były drogi dalekie i ślepe, 

zatrute studnie, gorzki chleb. 



Nasz łup wojenny to wiedza o świecie: 

- jest tak wielki, że się mieści w uścisku dwu rąk, 

tak trudny, że się daje opisać uśmiechem, 

tak dziwny, jak w modlitwie echo starych prawd.

Nie mam pojęcia czemu wybrałam ten wiersz. Chyba, dlatego, że bardzo mi się podoba, choć jest krótki i prosty. Ma bardzo łatwe przesłanie i chyba to jest tak zaskakujące w tym wierszu. Czytając cały tomik poezji Wisławy Szymborskiej ten wiersz zaskakuje zawsze tak samo.