W drodze na szczyt po zaszczyt rzadko mam czas by być niepoważnym

nie znam kroków lecz mam poczucie rytmu

stary świat już odszedł, pozostawił tylko, chemiczny posmak

Pisałem do nich listy w nich jak ugasić pościel

byłem naprawdę szybszy od tych co w sztandarowym poczcie

nie mają prawie tętna a do szybkich mówią ojcze.

Fakt, dużo się zmieniło odkąd, przestałem biec, tak ostro pod prąd

choć mój kalendarz tej prawdzie w oczy kłamie

kto?, kogo?, za co?, jak dawno?, i kto bardziej?

znam odpowiedzi lecz słowa stają w gardle.

Mówili, że jestem taki sam jak oni, niczym się nie różnie a biały jest nasz konik
każdy mój ideał stawał się prochem dla jednych kawą dla mnie życia Bogiem
jednak cały czas analizowałem w głąb siebie uciekałem

cały czas siebie szukałem, prawdziwych ideałów wypatrywałem

żałować mam czy śmiać się, że nie stałem się taki sam jak oni?

Kolejnych skreślam z listy tych z którymi dzieliłem

lojalność, zdrowie, życie i ideały 

pamiętaj, nikt nie jest wart więcej niż Ty sam

Co w sobie mam dla siebie, tego nigdy nie ujawnię

dla słów niewypowiedzianych  czekam na lepszą okazje

tych wypowiedzianych już nie cofnę

Byli odważni, mądrzy stali  się głupi

czas chciał to sprzedać ale ich wykupił

Nigdy już nie będzie nas tam

gdzie nas zastał, nasz świat 

pamiętam tamtych wielu zabawnych jak szli, tacy bliscy mi

poszli dalej, podeptali  ideały

Próbowałem spokojnie to przemyśleć, ułożyć to co stworze

za pare lat co będzie moim gralem?

ponoszę tę ofiarę by w jednym pozostać trwale

 muzyka gra           winyl się nie zmienia            zmieniają sie twarze

to moja melodia                                              w twarze nie chce mi się wierzyć

 przepraszam, chcesz zatańczyć?