To już będzie zawsze bolało.

Będzie mnie parzyć. Będą koszmary. Będzie tęsknota. Będzie złość. Będą łzy.

Pozwalam sobie na to, ale w końu zadbam o siebie. Nie ponaglam. Nie poganiam czasu.

Czy któregoś dnia otworzę oczy i uświadomię sobie, że zasługuję na więcej?
Czy przestanę go kiedykolwiek kochać?

Uzmysłowię sobie, że to nie miłość. Przestanę go idealizować. Postawię na siebie?

Przypomnę sobie jakie mam marzenia. Dam sobie szanse na życie.

I on nagle zniknie. Może nie od razu, może nie tego samego dnia, ale będzie się zacierał.

Będzie wygasał. I stanie się cud.

Odzyskam miłość do samej siebie. 

Nigdy nie żebraj o miłość. Nie warto. Nie trzymaj nikogo na siłę. 
Jesteś wart o wiele więcej niż Ci się wydaje.

Nie zawracaj sobie głowy kimś kto dawno zgłuszył swoje uczucie do Ciebie.

Kocha się zawsze na sto procent.

Czas weryfikuje zawsze wszystko.

Bez wyjątku. Zwłaszcza Miłość.

Można się bronić. Zapierać. Zapijać. Zdzierać sobie serce do krwi. 
Pewnych rzeczy nie można zatrzymać.

Bo są jak gwiazdy w ruchu. Wilgotne od pragnień.

" W lufie mieć ostatni pocisk, mając zamknięte oczy strzelać między oczy.."

</3