***

Momentami masz dość, chciałabyś to wszystko zostawić, i niech się dzieje co chce.

Wiesz jednak, że nie możesz. Masz dla kogo walczyć masz dla kogo żyć. 

Tylko dlaczego ten ktoś tego nie docenia? 

Nie potrafię mówić co czuję, brakuje określeń.

Boję się zostać sama. Tyle planów i marzeń nagle mają tak prysnąć?

Życie to jedna wielka niewiadoma, dzisiaj coś jest jutro już może tego nie być.

Może powstać coś nowego a może pustka i cierpienie pozostanie już na zawsze.

Uparcie twierdzi, że kocha a nie potrafi zrozumieć co tak naprawdę jest na rzeczy.

Może rozumie tylko udaje, że nie wie co jest grane bo tak jest lepiej, łatwiej.

Długo tak nie wytrzymasz, czujesz jak opadasz z sił.

Codziennie wstając masz ochotę znowu zasnąć, najlepiej przespać całe życie.

Nie chcesz stracić czegoś co dla Ciebie jest ważne.

Nikt nie obiecywał, że będzie łatwo, to co dotąd sprawiało najwięcej radości z czasem niszczy nas. 

Przeglądasz stare fotografie, słuchasz waszych ulubionych piosenek.

Wszyscy mają Cię za szczęśliwą, ale nikt tak naprawdę nie wie jaka walka toczy się w Tobie.

Nie wiedzą ile nocy przepłakałaś, myśląć że to Ty z czymś nawaliłaś czego skutkiem takie traktowanie.

Czujesz wstręt do siebie, do wszystkiego co robisz, łzy same Ci lecą po policzkach.

W tle słyszysz piosenkę Ich Troje "razem a jednak osobno" i wiesz, że z Wami też tak jest.

Jesteście niby razem, ale tak naprawdę od dłuższego czasu między wami się pozmieniało,

nie ma tego co było kiedyś, pojawiają się ciągłe niedopowiedzenia. 

Zaczynasz a nigdy nie dokończysz bo wiesz, że to nie ma sensu.

Wszyscy Cię denerwują a z Tobą nikt nie może wytrzymać. 

Przez to niszczysz wszystko.. tak ciężko jest wykrzyczeć to wszystko co chciałoby się powiedzieć.

Blokada jest silniejsza i nic już na to nie poradzisz. 

Ta walka została przez Ciebie przegrana.