Ja wiem, nie jest łatwo. Często będą nachodzić Cię takie chwile słabości jak dziś, ale z czasem będzie ich coraz mniej. Wiem, jesteś zmęczona, czujesz się bezsilna i jedyne na co masz ochotę to usiąść i się rozpłakać. Nikt nie mówił, że będzie lekko. Ale choćby nie wiem jak trudno było, musisz walczyć. Zaszłaś już tak daleko, że nie możesz teraz nagle się wycofać. Pomyśl o tym co poświęciłaś i co możesz zyskać. Ja wiem, jedyne o czym teraz myślisz jest to, że kiedyś po każdym takim ciężkim dniu, mogłaś się w niego wtulić i na chwilę zapomnieć. Wiem, że to dawało Ci takie ukojenie, którego nie mogłaś osiągnąć niczym innym. Wiem, że tęsknisz, to normalne. Okej, jeżeli to ma Ci ulżyć to płacz, zwijaj się z bólu i krzycz. Czasami tego człowiekowi najbardziej potrzeba. Chcesz wspominać? Dobrze, wspominaj. Ale każdą myślą wracaj do tego jak to się zakończyło, nie zapominaj o prawdzie. Nie możesz się obwiniać, dałaś z siebie wszystko. Starałaś się, przecież wiesz o tym doskonale. Chciałaś jego szczęścia, darzyłaś go niepojętą miłością, byłaś na każde zawołanie. To on to spieprzył, to on zrezygnował z Ciebie, odepchnął Cię i spalił całą waszą przeszłość. I wiem, że to boli Cię najbardziej. To że po mimo tego, że wiesz jak było i tak po tym cholernym dniu marzysz tylko o tym by Cie przytulił. Spokojnie, nauczysz się żyć bez tego. Nauczysz się czerpać siłę z czegoś innego. Wypłacz się, a później otrzyj łzy, weź głęboki oddech, wstań i spróbuj na nowo. Jeszcze nie raz będziesz wracać do tego stanu, ale to w końcu kiedyś minie. Musisz tylko przestać w końcu analizować wszystko. Zakończ ten rozdział i bądź silna. Rób to o czym zawsze marzyłaś.