I widzisz to nie takie trudne. Już zaczynasz gasnąć w środku, a Twoje spojrzenie powiewa chłodem. Musisz być silna i wytrwać w tym do końca, później będzie już tylko łatwiej. To dobrze, że przestajesz się zamartwiać. Dobrze, że nie przejmujesz się już tym, że na kogoś zalotnie spojrzałaś, że flirtujesz gestem. Nie powinnaś czuć się z tym źle, jesteś wolna. Nie chcesz się przed nikim otwierać, ani do nikogo przyzwyczajać, ale to co robisz nie jest złe. To Twój system obronny. Flirtujesz, uśmiechasz się, zalotnie spoglądasz, a jest to tylko dla Ciebie zabawa. W ten sposób dowartościowujesz się, czujesz się niedostępna, ale fascynująca jednocześnie. Wydaje Ci się, że nie zrobiło by to na Tobie wrażenia gdybyś właśnie teraz komuś złamała serce. Taka byłaś i taka właśnie jesteś. Przez ostatnie dwa lata nie byłaś sobą. Ktoś kochający tak mocno, że potrafiłaby dla niego poświęcić wszystko. Ktoś kto każdą wolną chwilę oferuje jemu. Ktoś kto się przejmuje jego problemami. Ktoś kto jego dobra przekłada nad swoje. Ty taka nie jesteś i nie oszukuj się więcej. Ty nie płaczesz po nocach bo on zrobił Ci przykrość. Nie czekasz na jego wiadomość. Nie kochasz na tyle by wiązać z nim plany. Ty nie jesteś osobą króra się wiąże na dłużej. I przestań płakać, otrzyj te łzy z policzków i zadaj sobie pytanie jaka byłaś kiedy. I co? Mam racje? To była pomyłka, zapomniałaś się. Ale nic straconego, naprawisz to i wrócisz do poprzedniego stanu. Mówię Ci, przestań płakać, przestań oszukiwać siebie. Pamiętaj co budowało Cię kiedyś. Siłe dawała Ci nie miłość, a jej brak. To niezależność była Twoim atutem. Więc wykorzystaj obecną sytuację i stań się wreszcie sobą. Zimną, pozbawioną uczuć dziewczyną, uśmiechniętą od ucha do ucha. Stań się silną. No już otrzyj te łzy i weź się za siebie.