Dajcie znać, że tu zaglądacie ; )



i mimo wszystko zawsze jest najważniejszy. mimo tego jak mnie skrzywdził mimo tego ile razy płakałam , bijąc się z myślami , czy jestem głupia czy ślepa. zawsze będziesz częścią mnie , na początku ci to obiecałam i tak zostanie. a ja będę twoją. dałeś mi siebie i odwrotnie. mimo tego ile nieprzemyślanych słów skierowałam do Ciebie , to nigdy nie chcę cię zamienić na kogoś innego. nikt inny nie będzie lepszy. nikt.

Może i czasem się kłócimy, może i nie zawsze jesteśmy w stosunku do siebie fair, może i nie raz przesadzamy, może i wytykamy sobie za dużo wad, może i czasem mamy siebie dość, ale ważne, że wiemy ile dla siebie znaczymy. Bo nawet jeśli myślimy, że to już koniec , zawsze, ale to zawsze tęsknimy, żalujemy i . I nie wyobrażam sobie, że pewnego dnia, miałoby Cię zabraknąć. e

ą kiedy się uśmiechąsz, świruję

I ten stan kiedy patrzysz w jeden punkt, a łzy płyną ci po policzkach.

Chcę przeczytać raz jeszcze kształt Twoich ust, wyraz oczu. Nauczyć się na pamięć oddechu, dotyku rąk o zmroku. Chłód przenika ściany, wiatr okiennice szarpie. Deszcz cichutko wygrywa swą melodię na harfie. Białą serwetkę okrył szary pył. Zegar czas zatrzymał, jakby opadł z sił. Pyłem księżycowym pokryła się aleja. Noc na niebie gwiazdy błyszczące nakleja. Wspomnieniem, pocałunkiem, myślą. Nie widać nic, wokół tylko mrok. Cisza. Pustka. Muzyka ucichła, tęsknoty wirują w ciemności. Niech wszystko zniknie, zostaniesz tylko Ty... Nieuchwytne, nienamacalne marzenie.

jestem jedną z tych, co mają farta do pecha.

Boimy się kochać. Boimy się momentu, gdy zacznie nam zależeć, gdy jedno słowo, jeden moment, jeden gest będzie mógł nas zniszczyć.

niekiedy mam wrażenie, że przegrałam swoją walkę o życie, chociaż żyję.

Chciałam coś napisać, ubrać swoje emocje i uczucia w słowa, ale nie potrafię. Na wspomnienie jego przymrużonych oczu i ironicznego uśmiechu ręce trzęsą mi się do tego stopnia, że nie mogę utrzymać kubka z herbatą. Nie radze sobie. Najzwyczajniej w świecie sobie nie radzę.

Najpierw naucz się przyjmować prawdę z godnością. dopiero potem żądaj szczerości.

i widzisz go, wysokiego, w szerokiej siwej bluzie z kapturem na głowie, w szerokich spodniach i zajebiście aroganckim spojrzeniu, które paraliżuje każdą część Twojego ciała i wiesz, że chciałabyś go mieć dla siebie, już tak na zawsze.