#16

No i kurwa co?!

 Widzę jedzenie i nachodzą mnie myśli: "Zjedz to, przecież to ci nie zaszkodzi, nie przytyjesz, przecież zaraz spalisz te kalorie"

I tak od kilku dni. Na ćwiczenia albo nie mam siły, albo nie mam czasu.

Potem wieczorami przychodzą wyrzuty sumienia:

Po co to robiłaś? Po co w ogóle cokolwiek jadłaś? Przecież dałabyś radę bez żadnego jedzenia. Żaden facet cię nie zechcę. Oni patrzą przecież od razu na figurę. Przecież to wstyd wyjść z takim baleronem na ulicę. Nawet nie da rady cię podnieść.

God, why?!

I jeszcze jak rodzice kupią lody, ciastka, drożdżówki?

Jak się temu opszeć? ;/

Od teraz mówię jedzeniu: NIE !

Będę wszystko robić, żeby jeść jak najmniej.

Tym bardziej teraz jak chcę się przenieść do innej, nowej klasy. A tam wszystkie chude ;/

Chcę spojrzeć na mój brzuch i  być z niego zadowolona. Zobaczyć i poczuć mięśnie.

Czy to jest w ogóle osiągalne ?! :(

BIORĘ SIĘ ZA SIEBIE!

pomóżcie ;<