# 567.

Bądź wier­ny so­bie, a nie będziesz niewier­ny innym.

Jeśli chcesz być szczęśli­wym - bądź nim! 

Nie bądź po­dej­rzli­wy - nie doszu­kuj się wszędzie sensu. 

Stój twar­do przy swoim i bądź wytrwały. 

Kochaj bliźniego swe­go - i bądź z da­la od niego, jeśli kochasz siebie samego. 

Bądź dla in­nych słonecznym ze­garem - od­mie­rzaj dla nich tyl­ko słoneczne godziny. 

Wielu spośród żyjących zasługu­je na śmierć. A nieje­den z tych, którzy umierają, zasługu­je na życie. Czy możesz ich im ob­darzyć? Nie bądź tak pochop­ny w fe­rowa­niu wy­roków śmier­ci. Na­wet bo­wiem najmędrszy nie wszys­tko wie. 

Doświad­cze­nie to imię, ja­kie ludzie na­dają swym błędom. 

W końcu ile ra­zy można czy­jeś ser­ce prze­puścić przez ma­giel? Mi­mo że wiele przeszłam, żad­ne z moich doświad­czeń mnie nie za­har­to­wało. Czułam się prze­raźli­wie krucha, jak­by można było mnie zniszczyć jed­nym słowem. 

Nie pat­rz wiel­ce w przeszłość, która prze­minęła i nie zaw­ra­caj so­bie głowy przyszłością, która nie na­deszła. Żyj te­raźniej­szością i spraw, by była war­ta wspomnień. 

Niena­widziłem każdej mi­nuty tre­nin­gu, ale pow­tarzałem so­bie: nie pod­da­waj się, prze­cierp te­raz i żyj resztę życia ja­ko mistrz. 

Wśród wiel­ko­ludów sta­raj się być karłem, wśród karłów wiel­ko­ludem, ale wśród so­bie równych sta­raj się być im równy. 

Sta­raj się być człowiekiem, który zaczy­na swo­je życie. 

Strzeż się człowieka jed­nej książki.

Strzeż się przy­jaciół, którzy kochają two­je błędy. 

Strzeż mnie, Boże, od przy­jaciół, a od niep­rzy­jaciół ob­ro­nię się sam. 

Mil­cze­nie jest os­tatnią ra­dością nie­szczęśli­wych; strzeż się, by kto­kol­wiek poz­nał two­je cier­pienie, bo cieka­wość ludzka pi­je nasze łzy, jak muchy krew ran­ne­go jelenia. .