Ne m`oubliez pas!
Dodano: 1 LUTEGO 2009
Rozdział V: Bal c.d.
Rozdział V: Bal c.d.
Tłumaczenia były zbędne, były również irytujące do tego stopnia, że w połowie drogi zeskoczyłam z niego prosto na dowartościowaną parasolkę szturmową i do zamku postanowiłam wrócić sama...
Komentarze
xxyoursunxx
` matko .. jakie to boskie . !
czemuu to nie jest w polecanych . ?!
aż zaniemówiłam .. ! łooo . !
czemuu to nie jest w polecanych . ?!
aż zaniemówiłam .. ! łooo . !
30/12/2009 11:24:24
jedenasciexminut
Żyjesz Ty w ogóle?
Zmieniłam adres fbl z affectatio na jedenasciexminut, pozdrawiam Czarna:)
Zmieniłam adres fbl z affectatio na jedenasciexminut, pozdrawiam Czarna:)
13/05/2009 20:21:45
allsa
Strasznie dawno u ciebie byłam.
Znajdę kiedyś czas to zagłębię się w twojej niesamowitej twórczości.
Rewelacyjny strój i zdjęcie. Pozdrawiam :)
PS: Czy urodziny masz 25.XII? Pamiętam, że kiedyś chciałaś kwiatka na urodziny :)
Znajdę kiedyś czas to zagłębię się w twojej niesamowitej twórczości.
Rewelacyjny strój i zdjęcie. Pozdrawiam :)
PS: Czy urodziny masz 25.XII? Pamiętam, że kiedyś chciałaś kwiatka na urodziny :)
19/04/2009 18:59:13
nomada
rewelacja!
witam po długiej przerwie
byc może jestem tu na dłużej
ale tego właściwie sam nie wiem
witam po długiej przerwie
byc może jestem tu na dłużej
ale tego właściwie sam nie wiem
08/03/2009 11:55:39
sancz0
Zamek jak zawsze, stał na wzgórzu otoczony fosą. Bez wody, bo wypiły ją jeszcze jesienią , spragnione smoki, w drodze do ciepłych krajów, odlatując w regularnym kluczu, razem dzikimi kaczkami. Gdy miałam do niego raptem cztery wiorsty, okazało się, że parasolka szturmowa odmówiła mi posłuszeństwa i postanowiła wznieść się w powietrze. Nie mogłam jej zostawić, ponieważ w jej rączce znajdował się zatruty sztylet, którym miałam zgładzić zgodnie z przepowiednią jednookiej czarownicy, podłego Dowódcę Straży Przybocznej, który od dawna planował spisek mający na celu pozbawienie mnie wszystkich podwiązek. Uniesiona w górę, przez wierzgająca parasolkę szturmową, zobaczyłam coś, czego nigdy nie powinnam zobaczyć...To było coś, co zmroziło mi i tak już zmrożoną krew w żyłach...Włosy stanęły mi dęba...Zamknęłam oczy i krzyknęłam...Krzyk, głucho potoczył sie wokół, odbijajać się jak piłeczka o strome okoliczne szczyty... Pierwsze pęknięcia były niewielkie, lecz po chwili - śnieg ze wszystkich zboczy, jak lawa sunął w dół - zabierając po drodze wszystko , co odważyło się mu sprzeciwić... Lecz to był dopiero niewinny początek .... czas armagedonu, był tuz , tuż... :)
05/02/2009 22:23:30
