11/04/2013

Biegnę przez świat,ty biegniesz ze mną.

Weź tylko plecak. Tu emocje są sceną.

Musze zapomnieć, to wszystko jest bez sensu,
nie chce więcej się pojawić o złym czasie i w złym miejscu.

Jak linie papilarne, unikalna każda z sekund.

Puszczam w niepamięć cały szum i chaos,
zapominam o tym wszystkim, co tak bolało.

To przyjaźń? Może lepiej o tym nie mówmy,
te słowa chrzęszczą jak szkło pod podeszwą.

nie chcę już chwilowego szczęścia hazardzisty.

I choćbym był najgorszym ściekiem,

Ty mnie nie osądzaj. Bóg zrobi to lepiej.

Świat to masa niepowodzeń ,

ale jednocześnie piękno.

Mam swój zamknięty świat, z własnym Olimpem.

Spójrz na świat, tysiące zalet i wad.
Jak niedopałek pod butem ginie każda chwila.

I należysz do mnie, choć to nie kwestia posiadania.

I czujemy się bezpiecznie,jakby cały świat był dla nas.

Wracam za często myślami do przeszłości,

szukam normalności,a nie doskonałości.

Można wiele, życie pisze dziennie milion scenariuszy.
I powinno się ich inność piętnować i z niej uczyć.

Kiedy przyszłość to walka. Czy wiesz gdzie prawda leży?

Kiedy przeszłość jest warta, tyle co z niej zabierzesz.

Lojalność,szczerość w sercu,prawda w oczach,

Łzy jak radość-nigdy na pokaz,

Nadal nie chillout-surowy klimat,

Nie znajdziesz ciepła,tam gdzie panuje zima..

Natłok myśli,to mnie niszczy-trzeba walczyć,wygrać,zniszczyć.

To co boli,niepokoi,mieć oparcie w kimś kto koi..

Żyjąc cudzym życiem w końcu zabijesz własne.

Wiem jak jest, każdy chce mieć więcej,
Cenię ludzi za szczerość, a nie szczere intencje.

Kinga.