there's a faith in my heart I can do anything
if I just try hard

mam potrzebę napisania czegoś, ale jednocześnie nie chcę się za bardzo uzewnętrzniać ze sprawami, które chodzą mi po głowie, a uwierzcie, że jest ich cała masa. myślę o tym, że chciałabym stąd wreszcie wyjechać, ale muszę czekać na to jeszcze trzy lata. mam nadzieję, że to będą tylko trzy lata. mam nadzieję, że zlecą szybko, i już zaraz będę mogła wypierdalać, byle dalej stąd, byle do dużego miasta. poza tym myślę o tym, że czasami bez zastanowienia wypowiadam pewne słowa, a potem boję się za nie przeprosić, odkręcić tego wszystkiego, i tak dalej. myślę też o tym, że w sumie wszystko w moim życiu idzie dość dobrze, w większości po mojej myśli i wbrew pozorom jestem szczęśliwą osobą, ale jednocześnie jestem bardzo nieszczęśliwa. bo spełnia się wiele moich marzeń z których się bardzo cieszę, ale jednak te najpiękniejsze, najważniejsze pozostają niespełnione. poza tym myślę, że czas skończyć tą notkę, bo chwilowo przechodzę wewnętrzny kryzys, cały świat wydaje mi się zły i przygnębiający i w sumie pisanie o tym nie ma sensu.

a tak z przyjemniejszych rzeczy, to zakupiłam dzisiaj struny do mojego nowego-starego klasyka i lada dzień zacznę na nim nakurwiać ;) poza tym szykuję się na gitarę elektryczną, i to nie byle jaką, bo na gibsona i mam już jedną trzecią jej ceny, ale nie wiem, czy dam radę uzbierać resztę, zobaczymy. chciałabym bardzo, chociaż to pragnienie zrodziło się we mnie nie tyle z chęci gry, co raczej z chęci samego posiadania. okej, to tyle na ten temat, bo nagle napisała mi się strasznie długa notka, chociaż chciałam tego uniknąć.

nie wiem kiedy znowu coś napiszę, bo nie chcę wiecznie dodawać zdjęć z błg (bo wszystkie zdjęcia które jako tako nadają się do wstawiania są w tej samej sukience, wtf), a innych nie mam i raczej w najbliższym czasie mieć nie będę, bo i po co.

dziękuję, dobranoc.

ps. dobre zdjęcie, wcale nie mam max poobijanych nóg *co jest*

ps2. mój formspring nadal istnieje, serio.

/niedzielo, przyjdź!<3